เป้าหมายในชีวิตของฉัน
เป้าหมายแรกในชีวิตเริ่มขึ้นตอนยังเป็นเด็กๆแน่นอนว่าตอนเด็กๆมีความฝันที่อยากจะเป็นหลายๆอย่างเพราะยังไม่รู้ความฝันหรือเป้าหมายในชีวิตตัวเองเป็นอย่างไร ครูทุกคนถามเคยถามอยู่แล้วว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร โตขึ้นอยากทำงานอะไร เป้าหมายในตอนนั้นของฉันคืออยากเป็นหมอ อยากเป็นครู อยากเป็นหลายๆอย่าง แต่พอโตขึ้นอายุเพิ่มขึ้นหลายๆอย่างก็เริ่มเปลี่ยนแปลงทั้งความคิด เป้าหมายในชีวิตก็เริ่มเปลี่ยนไป ทำให้เริ่มตั้งเป้าหมายในชีวิตขึ้นใหม่เมื่อตอนที่อยู่ช่วงประถมจนถึงมัธยมตนแน่นอนว่าชีวิตในวัยนั้นไม่เคยคิดถึงเป้าหมายในชีวิตตัวเองเลยคิดแค่ว่าเรียนๆ เล่นๆ ได้กินขนม ได้เล่นกับเพื่อน ไปเรียนแล้วก็กลับบ้านแค่นั้นก็พอแล้วแค่นี้ก็สนุกในชีวิตช่วงนั้นแล้ว แต่เมื่อตัวเองเริ่มเข้าสู่มัธยมปลายก็เริ่มตั้งเป้าหมายของตัวเองขึ้นมา เป้าหมายแรกคือต้องเรียนจบมัธยมปลายให้ได้ ต้องพยายามเรียนให้จบตามเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้ พอเริ่มเข้าช่วงมัธยมศึกษาปีที่ 6 ก็เริ่มที่จะตั้งเป้าหมายต่อไปคือการได้ศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย ช่วงที่กำลังจะจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 มีอะไรหลายๆอย่างที่ต้องพยายามทั้งต้องพยายามเรียนให้จบ ต้องหาที่สอบ หามหาวิทยาลัยที่อยากเรียนต่อ จนถึงวันที่เรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ก็ทำให้มีเป้าหมายขึ้นมาอีกว่าต้องเรียนต่อมหาวิทยาลัยให้ได้ แต่ก็ยังคอยถามตัวเองซำ้ๆว่าอยากเรียนอะไร เป้าหมายต่อไปของเราคืออะไร ถ้าเราเรียนต่อเราจะเรียนได้ไหม เราจะทำได้ไหม เราจะเรียนจบไหม ทุกอย่างก็เริ่มสับสนขึ้น อีกทั้งครอบครัวต้องการให้เรียนต่อ และเคยถามพ่อกับแม่ว่าอยากให้ฉันเรียนอะไร อยากให้เป็นอะไร คำตอบของทั้งสองก็ตอบว่า ''เรียนอะไรก็ได้ที่ชอบ ที่อยากเรียนแต่ขอให้ได้ใบปริญญามาให้พ่อกับแม่ก็พอ" คำตอบนั้นทำให้ฉันตั้งเป้าหมายขึ้นมาว่าต้องเรียนให้จบเพื่อที่จะเอาใบปริญญามาให้พ่อกับแม่ อยากทำให้ท่านทั้งสองภูมิใจกับลูกสาวคนนี้ ต้องพยายามให้มากๆ พยายามในเรื่องเรียน เรื่องทำงาน พยายามทำทุกๆอย่างให้ตัวเองประสบความสำเร็จในชีวิต พยายามทำทุกอย่างให้ท่านทั้งสองภูมิใจ ถึงแม้ว่าตอนนี้ยังไปไม่ถึงเป้าหมายของตัวเองก็ตาม แต่ก็จะพยายามไปให้ถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้ และอีกไม่กี่ปีข้างหน้าฉันได้ตั้งเป้าหมายกับตัวเองไว้ว่า ถ้าเรียนจบปริญญาตรีฉันจะทำงานเลี้ยงครอบครัวและทำให้พ่อกับแม่สบายเหมือนตอนที่ทั้งท่านสองเลี้ยงดูเรามาจนถึงทุกวันนี้ ถึงแม้ว่าเป้าหมายนั้นยังไม่มาถึงก็ตาม แต่ฉันก็จะพยายามทำให้มันเป็นจริง
คนเราทุกคนมีเป้าหมายในชีวิตแน่นอน อยู่ที่ว่าเราจะทำมันให้สำเร็จหรือไม่ อยู่ที่ความพยายามของตัวเองว่าเราจะไปถึงเป้าหมายของตัวเองเมื่อไหร่ แต่ไม่ว่ายังไงการพยายามทำให้มันเต็มที่ทำอย่างมีความสุขแค่นี้ก็เป็นสิ่งที่ดีในชีวิตเราแล้ว
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น